Μία παραγωγή της Υβόνης Ρόμαν και του Στάθη Αθανασίου
Σκηνοθεσία: Στάθης Αθανασίου
Ελλάδα, 2011, έγχρωμο, 96 λεπτά
Αθήνα – Βαρκελώνη
Δύο πόλεις…
Δύο ιστορίες αγάπης…
Δύο γλώσσες…
Δύο πραγματικότητες…
Δύο ζευγάρια που δεν θα συναντηθούν ποτέ…
Ή μήπως είναι όλα ένα;
Στη Βαρκελώνη συναντιούνται και ερωτεύονται ο Héctor και η Nerea απ’ τη Μαδρίτη… ο Ιππόλυτος και η Φαίδρα απ’ την Αθήνα. Έπρεπε να συναντηθούν στη Βαρκελώνη, χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο τους, για να ενωθούν. Στην πόλη όπου χαμένες ψυχές, βρίσκονται. Όπως η Talía από την Ανδαλουσία, ο Apolo από τη Βενεζουέλα, η Ariadna από την Ελλάδα, μια άγνωστη από τη Γαλλία, ένας τραγουδιστής από ποιος ξέρει που…
Δύο ιστορίες αγάπης ιδωμένες στα δυο δυνατότερα σημεία τους, την αρχή και το τέλος, όχι αναγκαστικά με αυτή τη σειρά. Περνάμε από το πάθος στην απώλεια, από τη θλίψη στην ευτυχία, από τον πόνο στη χαρά, από το ζενίθ στο ναδίρ. Από τις αναταραχές, με άλλα λόγια, της πορείας μας σαν άνθρωποι που ψάχνουν να βρουν από τι είναι φτιαγμένα τα όνειρά τους. Δηλαδή οι ίδιοι.
Δυο ιστορίες αγάπης, που μπαίνει η μια μέσα στην άλλη και γίνονται ένα. Ένα χρονικό παζλ, που δεν το ενδιαφέρει να λυθεί, αλλά να περιγράψει τη συναισθηματική πορεία τεσσάρων διαφορετικών ανθρώπων και να τους αγαπήσει όλους στο τέλος. Γιατί όλοι αγαπούν. Ο καθένας με τον τρόπο του.
Εν κατακλείδι,
μια ιστορία αγάπης θα έλεγε…
Σ’ αγαπώ τόσο, που σε θέλω μαζί μου.
μια ιστορία αγάπης, απ’ την ανάποδη, λέει…
Σ’ αγαπώ τόσο, που σ’ αφήνω να φύγεις.
Γιατί πλέον ξέρω ποιος είμαι.